Een accountmanager werd door haar manager op non-actief gesteld wegens vermeend disfunctioneren. Een daarop door werkgever ingediend ontbindingsverzoek werd afgewezen, omdat onvoldoende was gebleken van disfunctioneren of van een duurzaam verstoorde arbeidsverhouding. Na een mediationgesprek hervatte werkneemster haar werkzaamheden. Reeds een dag daarna melde zij zich ziek. Vervolgens volgden mediationtrajecten waarbij werkgever bij herhaling heeft aangegeven het dienstverband met werkneemster te willen beëindigen. Het mediationtraject leidde niet tot een oplossing. Vervolgens diende werkneemster, nadat door werkgever een loonstop was aangekondigd, een ontbindingsverzoek in en verzocht daarbij om toekenning van een billijke vergoeding van € 250.000,– bruto. De kantonrechter oordeelde dat werkgever zich na de afwijzing van haar ontbindingsverzoek alle inspanningen had moeten getroosten om de arbeidsrelatie te normaliseren en een succesvolle werkhervatting te bewerkstelligen. Uit de stukken bleek evenwel dat werkgever vooral had gemikt op beëindiging van het dienstverband. De kantonrechter wees daarom een billijke vergoeding toe van € 50.000,– bruto.
ECLI: NL:RBNHO:2020:2959
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBNHO:2020:2959